Γυμναστήρια και αδυνάτισμα.

Στη ζωή μου επειδή έτυχε να μείνω σε αρκετά διαφορετικά μέρη, γράφτηκα και σε πολλά διαφορετικά γυμναστήρια, με σκοπό - τι άλλο - να αδυνατίσω. Βέβαια στην ενημερωτική ομιλία με τους πωλητές γυμναστές και γυμνάστριες, έλεγα ότι φυσικά με ενδιαφέρει κυρίως η φυσική κατάσταση, και καλό θα ήταν να χάσω και κανέναν πόντο. Αυτοί πάντα χαμογελούσαν ενθαρρυντικά και ήταν σίγουροι ότι θα τα καταφέρω με μερικούς μόνο μήνες τακτικών επισκέψεων. Στο βάθος του μυαλού μου είχα ότι θα γίνω σαν και αυτούς, οι οποίοι οι περισσότεροι έχουν πάρει πτυχίο γυμναστή, φυσικοθεραπευτή ή κάτι παρεμφερές και ασχολούνται με σπορ από την εφηβεία, τότε που εγώ μπαγλάρωνα τυροπιτάκια την ώρα που διάβαζα για το φροντιστήριο.

Καταρχάς το μόνο κοινό που είχαν όλα αυτά τα γυμναστήρια ήταν ότι η πρώτη και τελευταία φορά που αφιέρωναν χρόνο για μένα ατομικά, ήταν όταν μου έκαναν περιήγηση στις εγκαταστάσεις τους και μου εξηγούσαν τις υπηρεσίες τους για να με κερδίσουν ως πελάτισσα. Από τη στιγμή που υπέγραφα το συμβόλαιο που για μερικούς μήνες θα διακτίνιζε κάθε μήνα 50 ή και περισσότερα Ευρώπουλα από την τσέπη μου στη δική τους, ήμουν πλέον μία από τις ανώνυμες γυναίκες που αναγνωρίζεις φατσικά στο τμήμα αερόμπικ κάθε Τετάρτη και ίσως έχεις πει δύο κουβέντες.

Οπλισμένη με πολλή θέληση να αδυνατίσω, τέλειωνα τη δουλειά μου, γυρνούσα σπίτι και έβαζα γρήγορα τις φόρμες για να φύγω στο γυμναστήριο, πριν μπω στον πειρασμό να βουλιάξω στη γλυκιά αγκαλιά του καναπέ με το ένα χέρι στο τηλεκοντρόλ και το άλλο στο φυλλάδιο του ντελίβερι. Ο πόλεμος κατά του λίπους ξεκινούσε με μία γρήγορη προθέρμανση στο ποδήλατο γυμναστικής, όπου στρυφογυρνούσα με φόρα σα χαμστεράκι τα πετάλια. Μετά από 10 λεπτά το σώμα μου ήταν στην απαραίτητη θερμοκρασία για να υποστεί τις αγγαρείες που ακολοθούσαν και συμπεριλάμβαναν ένα απίστευτα βαρετό πρόγραμμα από βάρη, στον ίδιο χώρο με μερικούς φουσκωτούς που αγκομαχούσαν προσπαθώντας ξαπλωμένοι να σηκώσουν το βάρος που αντιστοιχεί σε ένα πληντύριο ρούχων.

Στη συνέχεια, κι αφού έκανα το καθήκον μου στα μηχανήματα του πόνου, παρατηρούσα εξονυχιστικά το μπράτσο μου μπας και διακρίνω κάποια γράμμωση, όμως από την κάτω μεριά εξακολουθούσε να θυμίζει σχοινί απλώματος ρούχων. Πήγαινα λοιπόν στο τελευταίο μέρος της γυμναστικής μου - τον διάδρομο. Ξεκινούσα το πρόγραμμα στο ipod, άρχιζα το τρέξιμο και παρατηρούσα τα προγράμματα στις τηλεοράσεις του γυμναστηρίου που ενίοτε με αποβλάκωναν τόσο, ώστε να σταματήσω να κοιτάω το κομπιούτερ του διαδρόμου για να βλέπω τις 3 ολόκληρες επιπλέον θερμίδες που έκαιγα κάθε λεπτό που περνούσε.

Αφού τελείωνε η αντίστροφη μέτρηση στο διάδρομο, κατέβαινα και περίμενα μερικά λεπτά να συνέλθω αφού ήταν σαν να κατεβαίνω από το γύρω γύρω όλοι. Στη συνέχεια πήγαινα, ικανοποιημένη που έκανα το καθήκον μου και πάλι, στα αποδυτήρια για να φάω μισή ώρα ακόμα σε ντουζ, στέγνωμα και ντύσιμο. Όταν έφτανα στο σπίτι πεινούσα σαν λύκος και πάλευα μέσα μου για να μην κατέβω στα Goody's να χτυπήσω ένα κλαμπ σάντουιτς, χωρίς να τα καταφέρνω πάντα. Αλλιώς την έβγαζα με κανένα γιαουρτάκι και υπέφερα μέχρι να πάω για ύπνο. Την άλλη μέρα ανέβαινα στη ζυγαριά λιπομέτρησης, έπαιρνα και τη μεζούρα, και διαπίστωνα ότι δεν έχασα ούτε γραμμάριο ούτε πόντο, κι αυτό όχι μόνο στην αρχή, αλλά και μετά από τρεις μήνες. Ύστερα διάβασα για την αερόβια και την αναερόβια ζώνη, πήγα μετρήθηκα, πήρα και μία ζώνη σφυγμομέτρησης και αφού έτρεχα πια αρκετό καιρό στη ζώνη που δήθεν καίω το λίπος, διαπίστωσα πως και πάλι έκανα μία τρύπα στο νερό.

Το καλοκαιράκι που άνοιγε ο καιρός δεν ήθελα να χτυπιέμαι σε μια αίθουσα που βρωμούσε μασχαλίλα ενώ έξω ήταν χαρά Θεού, και έκοβα το γυμναστήριο. Ευτυχώς μία χρονιά το έκοψα για τα καλά. Από τότε απολαμβάνω βόλτες στην πόλη και εκδρομές στην εξοχή με το ποδήλατο, κάνω ορειβασία και άλλα υπαίθρια σπορ και μέσα στην εβδομάδα τζόγκιγκ στην παραλία. Όταν βρέχει πάω για πιγκ πογκ, ενώ κάποιες φίλες μου κάνουν πολεμικές τέχνες και άλλες πάνε στο χορό και το διασκεδάζουν με την ψυχή τους. Αν εσείς πάλι απολαμβάνετε τους πιλάτες και το αερόμπικ και τα βάρη σας βοηθούν να αντισταθμίσετε την καθιστική σας ζωή, με γεια σας με χαρά σας. Όμως αν το κάνετε από αγγαρεία μόνο και μόνο για να αδυνατίσετε, προτιμήστε καλύτερα ένα από πολλά ομαδικά ή ατομικά αθλήματα. Είναι πολύ πιο διασκεδαστικά και συνήθως πιο οικονομικά - το φτηνότερο είναι το τζόγκιγκ πέρα από κάποιον αρχικό εξοπλισμό.

Και φίλες μου να ξέρετε πάντα, πως αν δεν πεινάσετε δεν θα χάσετε. Δεν πάει να ανεβείτε και βουνό, οι θερμίδες είναι θερμίδες και αν νομίζετε επειδή κάνετε λίγο σπορ, μπορείτε να φάτε εκείνο το προφιτερόλ, είστε πολύ γελασμένες. Αν δεν είστε στο επάγγελμα ξυλοκόπος, αν τρώτε και είστε χορτάτες όλη την ώρα, το πιθανότερο είναι ότι φάγατε πολύ για να χάσετε κιλά και δεν σας σώζουν ούτε 3 φορές την εβδομάδα αερόμπικ. Η γυμναστική είναι απαραίτητη για χίλιους δυο λόγους και σίγουρα μετά από πολύ, μα πολύ καιρό, θα δείτε αποτελέσματα στη φυσική σας κατάσταση, διάθεση και σίγουρα και στη σιλουέτα σας, αν παράλληλα τρώτε λιγότερο από παλιά. Καλή επιτυχία και να έχετε προπάντων την υγεία σας!